Spacer to chwila dla siebie.
Nie trzeba szukać atrakcji, wystarczy tylko wyjść z domu.
Iść przed siebie, nie zastanawiać się gdzie wyruszam.
Jaki cel ? Po co, na co ?
I tak życie jest w ciągłym biegu i na czas :(
Spacer to również refleksja, ukojenie a zarazem szukanie inspiracji.
Przyroda i zwierzęta zawsze mnie zachwycają.
Spokój, szum wiatru, śpiew ptaków, drobny deszcz ...
To są te chwile kiedy zapominam, że jest mi źle.
Przyroda dodaje mi siły aby iść dalej przez życie.
Cały mój smutek, czy gniew, zostawiam na spacerze,
który trwać może 30 minut a nawet 2 godziny.
Ważne, aby wiedzieć kiedy wrócić do domu,
że to jest ten moment "już mi lepiej, czuje się dobrze, mogę wracać".
Telefon zostawić w domu, spakować aparat fotograficzny
i złapać chwilę w swoim życiu.
Odradzam spacer po sklepach, tam umysł raczej się nie wyciszy.
Pod koniec tygodnia zaświeciło słońce.
Nadzieja na lepsze dni :)
Pozdrawiam - Ewa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz